59. Bölüm Et Yiyenler. Bir Tek Ben Kalmış Olabilirim.

Bursa Uludağ Kampüsü

Zombilerin istanbul a ulaşmasından sonra Uludağ üniversitesinde tatil ilan edilmişti.  Durumun farkında olanlar korkuyorlardı. Durumun farkında olmayan öğrenciler ise seviniyorlardı okul tatil oldu diye. Dersler işlenmiyor. İnsanlar evlerine dönmeye çalışıyorlardı. Salgın nedeni ile otobüs bulmak gerçekten de çok zordu.  Salgın istanbuldan anadoluya doğru hızla ilerliyordu.. Sanki bir el bunu ilerletiyordu. Devlet müdahale etmekte gerçekten zorlanıyordu.

Zombi saldırısı tamamen bir iç savaştı..

Kendi tanıdığın sevdiğin güvendiğin biri tarafından canlı canlı yenmek..

Öğrenci yurtlarında her şey normal gidiyordu. Evlerine dönüş bileti bulamayan insanların beklemekten başka ellerinden bir şey gelmiyordu.. En kötüsüde beklemek.. Yurdun ortak yemekhanesinde yemek yiyordu öğrenciler..

Yemekhane çok kalabalıktı..

Birden dışarıdan bir çığlık sesi geldi..

Bir kız ağlaya ağlaya '' Buradalar '' diyebilmişti sadece..

Kızın arkasında beliren yüzü tamamen parçalanmış zombi kızın sırtını ısırdı ve bir parça etini koparttı. Zombi'nin ısırığı ile bağırmaya başladı kız. Bunu gören yemek yiyen insanlar masalarından kalkıp çıkışa doğru koşmaya başladılar. Zombilerin de istediği buydu.  Sayıları yüze yakın zombi grubu dışarıya panik halinde koşan insanları yakalayarak ısırıyorlardı..

Bir erkeğin boynunu ısırmıştı zombi. Zombilerin genetiğinde mi vardı ? önce öldür sonra ise ye.. Aslında bakarsanız zombiler en çok iç organları yemeği severdi. Fakat ilk önce Boyun'a saldırırdı. İnsanın boynunu ısırıp kopartmak.. Şah damarının kopmasını hissetmek. Kurbanın şah damarı koptuğunda hissettikleri ? insan korkudan ölürdü kan kaybından ölmeden önce..

Zombiler yemekhaneye giriyorlardı.. Öğrenciler ise yemekhaneden kaçmanın peşindeydiler. Fakat izdiham olmuştu. Ufacık kapıya yüzlerce öğrenci yüklenmişti. Kapıdan çıkar çıkmaz karşılarında gördükleri zombiler.. Korkudan altına işeyenler bile vardı..

Yirmi beş yaşında hala üniversite okuyan Tarıkta bunlardan bir tanesiydi. En önden koşuyordu.. O kadar kabaydı ki Tarık. Kimseyi düşünmeden koşuyordu. Bir kıza çarptı ve kız gözlüklerini düşürdü. Kızın '' Gözlüğüm '' dediğini bile duymamıştı Tarık korkudan. Tarık önüne kim çıkarsa çıksın buradan kaçmanın derdindeydi. Bütün herkesi iterek kapının en önüne geçmişti. Fakat kalabalık zombi grubunu karşısında göreceği aklına gelmemişti. Sadece kolunda bir ısırık olan yüzü kireç renginde gözleri beyaz zombi Tarık'ı yakaladı. Tarık onu bütün gücüyle itti ve arkasını döndüğü gibi kaçmaya başlarken zombiler tarafından yakalandı. Tarık'ın boynunu ısıran zombi Tarık'ı yere düşürürken bir kaç zombi'de Tarık'ın vücudundan bir parça et alabilmek için yarışıyordu..

Gözlükleri yere düşen kız gözlüklerini arıyordu. Elleri ile her tarafı yokluyordu.. İki ayağıda ezilmiş ve ısırılmış iğrenç bir görüntüsü olan zombi sürünerek kıza doğru geliyordu.. Kızın tam önünde belirdi. Kız bir şey göremiyordu. İğrenç nefesini hissettiği anda kız gözlüğünü aramayı bıraktı.. O sırada zombi ağzını açtı ve kızın boynunu kopartıverdi.. Kızdan sıçrayan kanlar her tarafa gelmişti. Bir kızın tam yüzüne geldi. Kızın yüzüne gelmesi ile birlikte ellerini kaldırıp bağırmaya başladı kız. Kızın bağırma sesi ile zombilerin ona saldırmasıda o arada oldu zaten..

Bağırma çığlık sesleri yemekhanenin içine doğru geliyordu. Sesleri duyan her hangi bir insan dışarıda büyük bir katliam olduğunu bilebilirdi.

Enes '' Ne yapacağız ''

Yavuz Fatlon '' Yapacağız bir şey ''

'' Burada bekle ''

Enes '' Tamam ''

Yavuz Fatlon yemekhanede yakalanmıştı zombi saldırısına. Fakat diğer öğrenciler gibi kapıya yüklenmemiş masasında bekliyordu. Sandalyeyi eline aldığı gibi cama doğru fırlattı. Cam paramparça olmuştu.. Camdan atlayarak kaçtı. Yavuz Fatlon ve Arkadaşı Enes.  Yavuz ve arkadaşı koşmaya başladılar.

Enes '' Kıyafetlerimizi alalım ''

Yavuz '' Kıyafetlerimizi alana kadar zombilere yem oluruz ''

'' Kaçmalıyız ''

Enes '' Haklısın.. ''



Enes ve Yavuz arkalarına bile bakmadan koşmaya başlamışlardı. '' Nereye gidebilirlerdi ''Nerede saklanabilirlerdi. Et yiyen ölümcül virüs Türkiye'de her yerde olabilirdi.. Yavuz cep telefonu ile kardeşini aramaya çalışıyor fakat ulaşamıyordu. Yavuz'un aklına bir sürü şey geliyordu. Ama kötüyü düşünmüyordu asla Yavuz.

Yavuz ve Enes şehir merkezine doğru koşuyorlar yanlarından geçen arabalara ise onlarıda alsınlar diye el kol yapıyorlardı. Ama hiç bir araba Yavuz ve Enes'in yanında durmuyordu.. Sonunda şehir merkezine gelmişlerdi.  Etraf ana baba günü gibiydi. İnsanlar kaçmaya çalışıyorlardı.. Yavuz etrafına baktı.. İlerideki alışveriş merkezini gördü. Enes'e gel bu tarafa dedi. Enes ile birlikte koşmaya başladılar Alış veriş merkezine doğru. İkiside terden sırılsıklam olmuştu. Korkudan ve heyecandan nefes alıp vermeleri hızlanmıştı. Hızlı bir şekilde AVM ye attılar kendilerini. AVMlerde her yer açık ve insanlar talan ediyordu. Polis veya asker gözükmüyordu.  Hızlıca AVM 'nin içine daldı ikili.

Enes şaşkın bir şekilde '' Yavuz alışveriş yapmanın sırası mı ? ''

Yavuz '' Alışveriş yapmaya gelmedik ''

Yavuz hızlı adımlar ile Av ve avcılık mağazasına yöneldi.  Yavuz kapıyı yokladı. Fakat kapı kilitli sahibi gitmişti. Eline aldığı demirden olan çöp tenekesini birden mağazanın camına vurdu. Cam birden kırıldı. Enes alaycı bir şekilde '' Sende iyi alıştın cam patlatmaya '' diyerek güldü. Yavuz mağazanın camını patlattığı andan itibaren mağazanın alarmı çalmaya başladı. Siren sesi o kadar çok geliyordu ki. Yavuz ve Enes'in kulaklarını sağır edecek cinstendi. Yavuz mağazadan silah ve avcılık için gerekli bir çok şey aldı. Yavuz iki çanta yapmıştı. Birisini Enes'e verdi aceleyle. Birisini de kendi aldı. Koşarak dükkandan çıktılar. Alarm susmuyordu.. Yürüyen merdivenler çalışmıyordu.. AVM en kalabalık günlerden birisini yaşıyordu..

Yavuz güvenlik kapısını yokladı.. Kapı kilitliydi.. O sırada AVM'nin temizlik elemanlarından biri '' Sizin burada ne işiniz var '' diye bağırdı.. Yavuz Elindeki tüfeği kadına doğrulttu. '' Hemen kapıyı aç ''  .. Yavuz'un kadına bağırması ile birlikte kadın korka korka kapıyı açtı.. Enes Yavuz'un bu kadar ciddi olmasına bir anlam veremiyordu..

Yavuz ve Arkadaşı Enes merdivenlerden hızlıca indiler.. Zemin katta gelmişlerdi. AVM'den çıkmaya çalışıyorlardı.  AVM'nin giriş kapısına yönelmişlerdi.. O Sırada Zombiler ise hızlı bir şekilde AVM'ye girmeye çoktan başlamışlardı.

Yavuz '' Burada da mı ? ''

Bir kolu tamamen ısırılmış üstü başı kan içinde korkunç görüntülü zombi AVM'den içeriye girer girmez. AVM'den çıkmak isteyen ellerinde marketten aldığı malzemeleri evine götürmeye çalışan kadının boynunu ısırıverdi. Kadının zar zor taşıdığı alışveriş poşetleri ellerinden düştü. Zombi kadını yere yatırıp ısırmaya devam etti. Kadının bağırması ile insanlar panik halinde kaçmaya başlamışlardı..

Yavuz '' Otoparka ''

Yavuz ve Enes otoparka doğru koşmaya başladılar.. Otoparka geldiklerinde durum oradada vahimdi.. Zombiler AVM'nin her yerini kuşatmışlardı.. Yavuz park halinde bir motosiklet gördü. Av malzemelerinden aldığı düz tornavidayı kontağa soktu ve çalıştırdı..

Yavuz '' Atla ''

Enes '' Motosiklet mi çalıyoruz ''

Yavuz '' Atla ''

Enes Yavuz'un arkasına atlamıştı. Birlikte AVM'nin otoparkından kaçmaya başladılar..

O sırada Sarışın Hülya ile Sevgilisi Mustafa zombilerden kaçmaya çalışıyorlardı. Mustafa üstlerine gelen bir zombiye yumruk atarak yere düşürmeyi başarmıştı. Kız arkadaşının elinden tutarak AVM'den dışarıya kaçmaya çalışıyorlardı. Mustafa önlerine çıkan iri yarı bir zombiyide düşünmeden indirmeyi başarmıştı. Mustafa eline ufak bir balta aldı. Balta ile zombiler ile savaşıyordu.. Otoparka doğru indiler. Otopark da onları bekleyen araçları vardı. Sakin ve temkinli bir şekilde el ele tutuşan çift aşağıya doğru iniyordu.. Yanlarında zombiler insanlara saldırıyordu. Fakat insanlara yardım etmiyordu sevgililer..
Otoparka inmişlerdi.. Motosikleti koydukları yerde yoktu.. Mustafa birden çıldırdı.. Mustafa bağırıyordu.. Mustafa'nın kız arkadaşı ise korkudan ağlıyor ve elleri titriyordu. Daha yeni zombiye dönmüş bir güvenlik görevlisi Mustafa'nın kız arkadaşını boynundan ısırması ile Mustafa'nın sinirlenmesi bitmişti. Mustafa kız arkadaşının bağırmasını duyduğunda arkasına baktı. Zombi boynundan ısırmaya başladığı kızı öldürüyordu. Mustafa kız arkadaşını kurtarmak için koştu ve zombinin kafasına balta ile vurdu. Zombi kızı ısırmayı bırakmış ve hareketsiz bedeni yere düşmüştü. Mustafa Hülya'yı nazik bir şekilde yere yatırdı. Hülya çok kan kaybediyordu.. Mustafa '' Yardım Edin '' diye bağırıyordu. Fakat Mustafa'nın yardımına kimse gelmiyordu. Mustafa üzerindeki montu çıkardı ve Hülya'nın kafasının arkasına koydu.. Mustafa Hülyanın yarasına bastırıyordu. Hülya çok acı çekiyordu..

Hülya sonunda can vermişti.. Onca kan kaybından sonra Hülya ölmüştü. Mustafa ise şoka girmiş başında ağlıyordu. Mustafa Hülya'nin saçlarını okşadı.. Hülya'nın alnına bir öpücük kondurdu.. O sırada güzel gözlü Hülya'nın gözleri açıldı. Fakat güzel gözleri gitmiş yerine bembeyaz gözleri olan bir zombi gelmişti. Mustafa'yı ani bir hareket ile kendine çektiği gibi ısırmaya başladı. Mustafa'nın bağırmaları bütün AVM'de yankılanıyordu.. Mustafa bağırırken sırtında da bir acı hissetti. Başka bir zombi ise Mustafa'yı sırtından ısırarak yemeğe çoktan başlamıştı bile..


Mustafa ve Hülya kaderleri gene birleşmişti. Fakat zombi olarak..


AVM den çıkan Yavuz ve Enes etrafına baktılar. Her tarafta zombiler kol geziyordu. Tek bir yol açıktı oda Uludağ yolu. Yavuz mecburen Motoru Uludağ doğru sürdü.. Uludağ'ın eteklerini ve yolları iyi biliyordu Yavuz. Bu ona bir avantaj getirebilirdi.. Her zaman snowboard yaparken gördüğü kulübe aklına geldi. Oraya gidebilir. Ortalık sakinleşene kadar burada kalabilirdi. Ondan sonrada Ankaraya gidebilirdi. Yavuz planını AVM'ye girmeden çok önce yapmıştı.

Yavuz ve Arkadaşı Enes Motosiklet ile birlikte patika yoldan giderek sonunda kulübeye gelmişlerdi. Kulübenin kapısını kırdılar ve içeriye girdiler. Büyük bir kulübeydi bu. İçeriye girdiklerinde buranın zengin birisine ait olduğunu anlamamak salaklıktı. Çok lüks bir yerdi.

Enes '' Buranın sahibi gerçekten de zevkliymiş ''

'' Şunlara bak ''

Yavuz Enes'in söylediklerini duymuştu fakat yürüyerek gitti ve Televizyonu açtı.

Televizyonda izlediklerinde durumun çok daha vahim olduğunu anlamışlardı. Bütün ülke zombi saldırısı ile baş başaydı.. Yavuz görüntüleri izlerken dehşete kapılmıştı. Ne bir yardım gelecekti. Nede başka bir şey. İlk zombi ile karşılaştığında böyle bir umutsuzluk kaplamıştı içini Yavuz'un.. Bu dağ başında yakın arkadaşı Enes ve kendinden başka hiç bir şey yoktu.

Yavuz ve Enes yorgunluktan uyuya kalmışlardı.. Sabah'ın erken saatlerinde büyük bir gürültü ile uyandılar..  Bir araba sesiydi bu.. Yavuz hemen yanında yatan Enes'i uyandırdı.. Enes uyku sersemiydi.. Ayağa kalktılar.. Birden içeriye insanlar doluşmaya başladı. İnsanların gelmesi Zombilerden daha iyiydi. İçeriye giren adam '' Sizde kimsiniz '' dedi sadece.. Elindeki silahı Yavuz ve Enes'e doğrultarak..

Yavuz ve Enes diyecek hiç bir şey bulamamışlardı.. Yavuz zar zor '' Zombilerden kaçıyorduk buraya saklandık '' Adam ciddi bir ses tonu ile buradan hemen defolun. Yoksa ikinizinde beynini dağıtırım '' diye bağırdı. Yavuz ellerini havaya kaldırdı ve '' tamam siz bilirsiniz sakin ol lütfen '' diyebildi adama.  Yavuz ve Enes eşyalarını toplayarak kulübeden çıkıyorlardı.. Bu sırada kolu sarılı kız ve yanında annesi olduğu tahmin edilen kadın içeriye doğru giriyorlardı.. Üç araba arka arkaya gelmiş kalabalık bir gruptu..

Yavuz '' Kız ısırıldı mı ? '' diye sordu..

Annesi '' Evet '' diyebildi üzgün bir ses tonu ile..

Yavuz '' Üzgünüm ama kız zombiye dönüşecek ''

Adam '' Siz daha burada mısın ''

'' Kapımıda kırmışlar ''

'' Siktirin gidin lan ''

diyerek havaya ateş etmeye başladı. Yavuz ve Enes hızlı adımlar ile motosikletlerine atladıkları gibi oradan uzaklaşmaya başlamışlardı..

Enes '' Şimdi ne yapacağız ''

Yavuz '' Ben Ankara ya gidiyorum ''

Enes '' Benide bırakırsın o zaman ''

Yavuz '' Tamam ''


Enes ve Yavuz tek motosiklet ile uludağ'dan aşağıya indiler.. Şehir merkezine gelmişlerdi. Fakat bir sorun vardı. Benzinleri bitmişti. Şehir hayalet bir yere dönmüştü bir kaç günde. Benzinliğe kadar getirdiler Motosikleti. Benzinlik ıssız gözüküyordu..
Yavuz motorun benzin deposunu açarak doldurmaya başladı. Enes Yavuz'a baktı..

Enes '' Şu istasyonun içine gireyim de yiyecek bir şey bulayım çok acıktım ''

Yavuz '' Dikkat et ''

'' Seninle gelmemi istermisin ? ''

Enes '' Gerek yok ''

'' Bir kaç aptal ve uyuşuk zombi ile baş edebilirim ''

Yavuz '' Öyle olmasını umuyorum ''

Enes elindeki tüfek ile birlikte benzinliğin marketine girdi. Herşey normal gözüküyordu.. Eline aldığı çantanın içini doldurmaya başladı. Çantayı dolduruyordu Enes.. Yavuz ise bu sırada motorun benzinini doldurmuştu. Enes çantayı doldururken karşısına bir zombi belirdi. Zombi ağır adımlar ile Enes'in üzerine doğru geliyordu. Omuzundan ısırılmış bir zombiydi. Muhtemelen zombi saldırısına uğramış. Sonrada buraya saklanmış fakat dönüşmüştü. Enes çantasını yere attı ve elindeki sopa ile zombinin kafasına vurdu. Zombi yere düştüğü anda kafasına vurmaya devam etti. Zombinin kafatası artık parçalanmıştı. Ama Enes vurmaya devam ediyordu. Beyninden çıkan parçalar etrafa yayılıyordu. Enes büyük bir hırs ile vurmaya devam ediyordu Zombiye. O kadar hırsla vuruyordu ki arkasından gelen zombiyi fark etmiyordu bile. Ağır adımlar ile yürüyordu diğer zombi. Üzerinde benzin istasyonunun montunu taşıyordu. Zombi topallayarak geliyordu. Muhtemelen bir zombi bu adamı ayağından yakalamış ve ısırmıştı. Topallıyordu zombi. İyice yaklaştı ve ellerini uzatarak Enes'in sırtına dokundu. Enes ani bir refleks ile arkasını döndü ve yüzü korkunç olan zombiyi gördü. Zombiyi görür görmez geriye doğru adımlar atmaya başladı Enes. Bir dakika önce öldürdüğü zombiye takıldı ve yere düştü. Üzerine gelen zombi ise Enes'in üzerine atlamıştı. Elleri ile Enes'i yakalamaya çalışıyordu. Enes ise Zombiye karşı direniyor ve Yavuz diye bağırıyordu. Zombi Enes'i ısırmaya çalışıyordu. Kötü kokan nefesini hissediyordu Enes. Zombi Enes'i ısıramıyor. Enes bütün gücü ile direniyordu. Zombinin kafasına bir anda bir demir saplandı. O an zombi durdu.. Ağızı açık bir şekilde kas katı kesilmişti. Zombiyi bir anda üzerinden aldı Yavuz. Enes'in bağırmalarına yetişmişti. Enes olayın şokunu atlatamamıştı.. Yerde hareketsizce yatıyordu.  Çok korkmuştu Enes. Ölüm ile hiç bu kadar burun buruna gelmemişti. Yavuz Enes'i kaldırdı yerden.. İkiside hiç konuşmadan birbirlerine bakıyorlardı.. Enes çantasını yerden aldığı gibi kendini marketten dışarıya attı.

Enes dışarıda kusuyordu.. Enes'in midesinde çok bir şey yoktu. Olanıda kusuyordu.. Ağır adımlar ile Yavuz yanına geldi. Omuzuna dokundu Enes'in.. Enes bir an kusmayı bırakmıştı. Sert gözüken Enes çürümüş et kokusuna dayanamamıştı.
Enes yavaş yavaş toparlandı. Ağızını sildi..
Yavuz Motoru çalıştırdı Enes arkasına binerek benzinlikten ayrıldılar.. Şehir merkezine doğru geldiler. Şehir merkezi alev alev yanıyordu. Zombiler her yerdeydi. O yoldan geçmelerinin mümkünü yoktu. Zombiler Yavuz ve Enes'i fark etmişlerdi. Zombiler onların üzerine doğru yürümeye başladı..

Yavuz birden motosikleti geriye doğru çevirip ormanlık yola doğru sürmeye başladı.. Ormanlık yol engebeli karanlık ve ne olduğu belli olmayan bir yerdi. Fakat Yavuz'un başka bir seçeneği yoktu.. Ormanlık yolda gitmeye başladılar.. Yavuz zorlanıyordu fakat genede bu yoldan başka bir yer yoktu.

Yavuz'un suratına yağmur taneleri gelmeye başlamıştı.. Durmak istemiyordu Yavuz. Fakat yağmur hızlanıyordu. Yağmur şiddetini göstermeye on beş dakika içinde başladı. Yavuz'un suratına ilk tanenin geldiğinden sonra.. Sert bir yağmur yağışı Yavuz'un motosikleti kullanmasını iyice zorlaştırmaya başlamıştı. Toprak yol iyice çamur olmuştu..  Tekerlekler dönmekte zorlanıyordu artık. Yavuz böyle olmayacak diyerek motoru durdurdu. Arkasına doğru baktı ilk kez. Arkasından gelen giden yoktu. Motoru orada bırakamazdı.. Motor ile birlikte yürümeye başladılar.. Yağmur dineceğini düşünürken şiddetini iyice gösteriyordu.. Hava iyice soğumuştu. Saatlerce yürümeyi sürdürdüler Yavuz ve Enes. Saklanacak yağmurdan kaçacak bir yer arıyorlardı fakat bulamıyorlardı. Zombi terörü dışında yağmurdan da kaçabileceği hiç aklına gelmemişti. Artık akşam olmak üzereydi.. Yoğun yağmurun altında yürümeye devam ediyorlardı.. İleride bir ışık gördü Enes.. Yavuz'a gösterdi.

Enes '' Hiç olmazsa yağmur bitene kadar burada kalabiliriz ''

Yavuz '' Öldürmezler sanırım bizi ''

Enes '' Başka çaremiz yok ''

Yavuz '' Biliyorum ''

'' Zatürreden öleceğiz yoksa ''


Yavaşça ilerleyerek Kulübeye doğru yürüdüler.. Kulübeden çıkan bir insan elinde tüfeği Yavuz ve Enes'e doğrultu..

Tüfekli Adam '' Kimsiniz siz ''

Yavuz '' Zombilerden kaçıyoruz. Yoğun yağışa yakalandık. Bu geceyi geçirmek için bir yer arıyoruz ''

Tüfekli Adam '' Orası burası değil ''

Enes '' Lütfen ''

Tüfekli Adam '' Sizi alamam ''

Yavuz '' Biz üniversite öğrencisiyiz ''

'' Yardım edebiliriz size ''

Tüfekli Adam '' Hayır dedim ''

Yavuz '' Yürü gidelim ''



Yavuz ve Enes bir kez daha hayal kırıklığı yaşamışlardı.. Tüfekli adam Yavuz ve Enes'in uzaklaşmalarını izliyordu.. Uzaklaştıklarından emin olduklarından sonra içeriye doğru girdi.. Tüfekli adamın eşi '' kimdi onlar '' diye sordu. Tüfekli adam '' İki tane zibidi üniversite öğrencisi '' diye cevap verdi.. Tüfekli Adamın Eşi '' Keşke onları içeriye alsaydın. Ufak kızımıza yardım edebilirlerdi.. Ufak kız yatakta yatıyordu.. Bir zombi tarafından ısırılmış ufak kız. Son anlarını yaşıyordu.. Tüfekli Adam. İki büyük oğlu ve eşleri karısı ve kızı ile birlikte kulübeye saklanmışlardı.. Tüfekli adam bilmiyordu ki ufak kızı onun ve ailesinin sonunu getirecekti..

Yavuz ve Enes yürümeyi sürdürdüler. Üşüyorlardı... Yağmurdan sığınacak bir yer arıyorlardı.. Hava iyice soğuyordu.. Sonunda bir mağara bulmuşlardı.. Sığınmak için ideal bir yerdi. Hem kapalı hemde sığınabilecekleri bir yer olarak düşünüyorlardı.. Mağaraya girdiler.. Ateş yakabilmek için mağaranın içinde odun arıyordu Yavuz.. Bir kaç odun parçası bulmuştu.. Güç bela ateş yakmıştı. Odun parçalarını yakabilmek için AVM nin mağazasından aldığı eşyalarıda yakmıştı Yavuz.. Üzerlerindeki ıslak kıyafetleri çıkartıp kurutmaya çalışıyorlardı.. Ayaklarından donlarına kadar su içinde kalmışlardı. Çok üşüyorlardı fakat genede mücadeleyi bırakmayacak kadar dirençliydiler. Uyku tulumlarına girdikleri gibi yorgunluktan gözlerini kapatmışlardı.. Soğuk havadan dolayı uyuyamıyorlardı.. Bazen uyanık bazen uyuyarak geceyi geçirip sabah etmişlerdi.

Bursada kış bütün şiddeti ile devam ediyordu.. Bursada yaşayanlar bilir. Bursa kışın şubat ayında çok soğuk oluyordu.
Ormanlık yolda kışın ilerlemek çok zordu.. Zombilerden daha zorlu olan bir şey varsa Bursanın kışıydı.. Fakat Yavuz ve Enes'in başka yapacak birşeyi yoktu. Yağmur kendini kara bırakmıştı. Karla karışık yağan yağmur havayı iyice soğutuyordu.
Yavuz kafasında Ankaraya gitmenin yollarını arıyordu. Dağcılık ile uğraştığı için kış şartlarında Dağ yolundan gitmenin imkanı olmadığını ondan daha iyi bilebilecek kimse yoktu. Yavuz sıkışıp kalmıştı.. Ne yapabileceğini düşünüyordu. Sadece kendi olsa. Belki daha rahat hareket edebilirdi. Fakat Eneside taşıyordu bir yandan..

Mağaraya gelene kadar geçen saatlerde çok yıpranmışlardı. Kendilerini tekrardan yenilemeleri zaman alacaktı. Soğuk hava bir yandan kendini gösteriyordu.. Yavuz ve Enes tekrardan yola çıktılar.. Yavuz elindeki harita ile planlarını çoktan yapmıştı.. Kış soğuk yüzünü gösteriyordu..  Motosikleti kullanmaya başladı tekrardan Yavuz. Kendini zorluyordu.. Tek başına olsa belki rahat gidebilirdi. Fakat arkasında Enes'in olması onu zorluyordu.. Yavuz planını yapmıştı. Kış bitene kadar Uludağ üniversitesinin tesislerine gideceklerdi. Bulundukları yerden çok yakın olmasada Yavuz planını çoktan yapmıştı.. Biraz direnç gösterirse gidebilirdi. Dağa yolundan motosikletle ilerliyorlardı..

6 Saat Sonra Uludağ Üniversitesinin tesislerine gelmişlerdi.  Yavuz'un tek hesap etmediği şey tesislerin çok kalabalık olmasıydı. Zombi teröründen kaçan herkes buraya gelmişti.

Yavuz ve Enes'te tesislere geldiler. Herkes onlara bakıyordu.. Yavuz'un yanına kırklı yaşlarda bir adam geldi..

Adam '' İyimisiniz ''

Yavuz '' Günlerdir yollardayız ''

'' Pek iyi değiliz ''

Adam '' Anlıyorum ''

'' Hepimiz öyleyiz ''

'' Tesislerde yemek ve sıcak su var ''

Yavuz '' Biliyorum. Daha önce burada kaldım ''


Yavuz etrafına bakıyordu. Adamı hiç dinlemiyordu.. Yavuz tamamen tedirgindi.. Yavuz Adam'a doğru döndü..

Yavuz '' Isırılan birisini buraya almadınız dimi ? ''

Adam '' Kontrol etmedik. Fakat ısırılmadıklarını düşünüyoruz ''

Yavuz '' Bence kontrol etmelisiniz en kısa zamanda ''

'' Hatta hemen ''

Adam '' Neden böyle bir şey istiyorsun ki ''

Yavuz '' Çünkü virüs hızla yayılıyor ''

'' Zombiler yemeğe programlı değil. Öldürmeye programlı ''

'' Isırıp bırakıyorlar ''

'' Isırılan kişide zombiye dönüşüyor ''

'' Etrafı için tehdit ''

Adam '' İlgileneceğim ''


Yavuz Adam'ı uyardıktan sonra tesislerin içene doğru yürüdü.

Gece Yarısı bir çığlık sesi ile uyandı Yavuz.. Enes ise tam yanında uyuyordu.. Enes'i dürtü. Enes ne oluyor dercesine yataktan fırladı.

Yavuz '' Kalk gidiyoruz ''
 
Enes '' Nereye ''

Yavuz '' Zombiler burada ''

Enes '' Lanet olsun. Burayadamı geldiler ''

Koridorlar ana baba günü gibiydi. Herkes uyanmış ve zombilerden kaçmaya çalışıyordu.. Karşılarında üç tane zombi belirmişti. Zombiler çıkış kapısından geliyorlardı.. O üç zombinin arasında Yavuz'un konuştuğu adamda vardı. Yavuz elindeki sopa ile Zombiye dönmüş adamın kafasına vurdu. Adam yere düştü. Adamın arkasından gelen iki zombiyede sopa ile kafalarına vurarak yere düşürdü Yavuz. Hızlıca çıkışa doğru yöneldi.  Bu sırada yere düşen zombi Enes'in ayağını ısırıverdi. Enes sopa ile kafasına vurdu ve Zombiden kendini kurtardı..

Yavuz'un korktuğu başına gelmişti. Buraya sığınanlardan birisi zombiye dönüşmüştü. Yavuz ve Enes hızlıca Tesislerden dışarıya attılar kendilerini. Enes motosiklete doğru topallıyordu. Yavuz ise siyah renkte jeepe doğru gidiyordu. Jeepin kapısını açtı. Enes şaşkınlık içerisindeydi. Enes'e atla dercesine bir işaret yaptı. Enes ile birlikte Jeepe bindiler.. Jeepi çalıp oradan uzaklaşıyorlardı.. Çığlık sesleri gelmeye devam ederken Enes ve Yavuz oradan uzaklaşmaya çoktan başlamışlardı bile.
Dağ yolundan ilerliyorlardı.. Artık sabah olmak üzereydi.

Enes '' Isırıldım ''

Yavuz '' Fark ettim ''

Enes '' Bende onlardan birine dönüşeceğim ''

Yavuz '' .. ''

Enes '' Beni bırak ve sen devam et ''

Yavuz '' Bakarız ''

Enes '' Yada kafama sık ''

Yavuz '' Sen şu an hala insansın. Kafana sıkmak gibi bir şey söz konusu olamaz ''

Enes '' Ne zamana kadar insanım belli değil ''

'' Sana zarar vermeden indir beni arabadan ''

Yavuz '' Şu anda aklın başında ''

'' Zombiye dönüşünce bakarız ''



Aradan bir saat geçmişti artık eskişehir yoluna gelmek üzereydiler.. Yavuz sıkıştım dedi ve arabadan dışarıya çıktı.  Ormanlık alana gitti. Geri döndüğünde Enes yere çömelmiş. Elindeki tüfeği ağzına dayamıştı.

Yavuz '' Yapma ''

Enes '' Öbür tarafta görüşürüz kardeşim ''

Yavuz '' Hayırr ''

Enes tetiği çekti.. Kafası bir anda parçalandı.. Yavuz bir anda şoka girmişti.. Kafası parçalanmış arkadaşının yanında duruyordu. Ağlamaklıydı.. Cesedi orada bırakmak istemiyordu.. Arabanın arkasından kazma ve kürek çıkartarak arkadaşına son görevini yerine getirdi. Arkadaşını arkada bırakarak jeep'i ile ilerledi Yavuz..

Eskişehirden Ankaraya doğru ilerlemeye devam ediyordu.. Yavuz Jeepin telsizini farketti. Telsizi aldı ve konuşmaya başladı.. Adım Yavuz.. Fatlon Yavuz.. Arkadaşlarım bana Fatlon derler. Ama artık hiç arkadaşım yok.. Et yiyenler arasında bir tek ben kalmış olabilirim.. Ailemi bulmak için Ankara'ya gidiyorum..  Fakat cevap gelmiyordu..

Ankaraya evlerinin önüne gelmişti. Etrafta zombi namına bir şey yoktu. İnsan veya hayvanda yoktu. Hiç bir yaşama belirtisi yoktu .. Elindeki anahtara baktı bir süre.. Eve girip girmemekte kararsız kalmıştı.. Fakat başka bir çözüm yoluda yoktu.. Eve girdi. Ev terk edilmiş gibiydi.. Telefonluğun üzerinde bir not buldu. Abisi bırakmıştı. Bir harita vardı.. Ankara Sivas yolunda bir üsse ait bir harita. Onu alarak oradan çıktı Yavuz..

Sivas'a doğru yola çıktı Yavuz.. Sonunda belirtilen yere geldiğinde Ailesinin orada olduğunu gördü. Üssün kapısında T.İ.T. Yazıyordu. Askeri bölge ve sağlıklı insanlarla birlikteydi artık..

Asker '' Adın ne '' diye sordu Yavuz'a..

Yavuz '' Fatlon '' diye cevap verdi..

Asker '' Acayip bir ismin var ''

'' Ailenin adları ne buradalar mı ? ''

Yavuz '' Evet buradalar ''

Asker '' Onları bulmanda yardımcı olacağız sana ''

'' Önce sağlık kontrolünden geçmelisin. ''

Adım Yavuz.. Fatlon Yavuz.. Arkadaşlarım bana Fatlon derler. Ama artık hiç arkadaşım yok.. Et yiyenler arasında bir tek ben kalmış olabilirim.. Ailemi bulmak için Ankara'ya gidiyorum..


59. Bölüme Katkılarından Dolayı Falton Yavuz ve Arkadaşı Enes'e Teşekkür Ederiz.. Bursa'ya Selam Olsun..